กระโหลกศีรษะของวาฬฟันที่สูญพันธุ์ซึ่งเพิ่งระบุได้ใหม่อาจช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ปะติดปะต่อกันเมื่อมีการหาตำแหน่งทางเสียงสะท้อนใต้น้ำได้ฟอสซิลอายุ 28 ล้านปี ซึ่งฟื้นจากคูระบายน้ำในเซาท์แคโรไลนา มีหลุมลึกที่ส่วนบนของศีรษะซึ่งแบ่งกะโหลกด้านขวาและด้านซ้าย Jonathan Geisler นักกายวิภาคศาสตร์จาก New York Institute of Technology ใน Old Westbury กล่าวว่า “มันเป็นลักษณะที่ไม่ธรรมดาอย่างมาก” และเสริมว่าไม่มีวาฬ โลมา หรือโลมาตัวอื่นใดที่มีหลุมแบบนี้ “มันแปลกจริงๆ”
Geisler และเพื่อนร่วมงานของเขาตั้งชื่อสายพันธุ์Cotylocara macei
(ชื่อสกุลหมายถึง “หัวโพรง” ในภาษากรีก) หลุมและลักษณะเฉพาะของกะโหลกศีรษะอื่นๆ บ่งชี้ว่าวาฬฟันโบราณนั้นใช้การระบุตำแหน่งแบบสะท้อนเสียงเพื่อส่งเสียงเรียกลงไปในน้ำ อายุของกะโหลกศีรษะและความสัมพันธ์ของสัตว์กับวาฬที่สูญพันธุ์อื่นๆ ชี้ให้เห็นว่ากายวิภาคศาสตร์พื้นฐานสำหรับการกำหนดตำแหน่งทางเสียงสะท้อนนั้นพัฒนาขึ้นไม่นานหลังจากวาฬที่มีฟันแยกจากวาฬที่ป้อนอาหารด้วยตัวกรองเมื่อ 35 ล้านปีก่อนGeisler และเพื่อนร่วมงานของเขาโต้แย้ง ใน วัน ที่ 12 มีนาคมในNature
Cotylocara maceiอาจดูคล้ายกับการแสดงของศิลปินคนนี้ขณะว่ายผ่านน่านน้ำที่ปัจจุบันคือเมืองชาร์ลสตัน รัฐเซาท์แคโรไลนา เมื่อ 28 ล้านปีก่อน
คาร์ล บูเอล
วาฬมีฟันในปัจจุบันปล่อยโซนาร์โดยการเคลื่อนย้ายอากาศระหว่างช่องว่างในหัว พวกเขาใช้เสียงที่สะท้อนกลับมาเพื่อนำทางและค้นหาเหยื่อ นักวิทยาศาสตร์มองหาหลักฐานการเกิด echolocation ในความหนาแน่นของกระดูกฟอสซิล
ตำแหน่งของหลุมในกะโหลกศีรษะและรูปร่างกรามบน ก่อนหน้านี้ วาฬมีฟันที่รู้จักกันเร็วที่สุดที่อาจใช้โซนาร์ในการล่านั้นมีอายุ 32 ล้านปี
แต่หลักฐานยังไม่เป็นที่แน่ชัด (ไม่ทราบว่าวาฬที่ป้อนอาหารแบบกรองใช้ echolocation)
กะโหลกศีรษะของC. maceiมีอายุเมื่อ 28 ล้านปีก่อนตามอายุของชั้นดินที่พบใน มีความยาว 55 ซม. และกว้าง 27 ซม. นั่นทำให้หัวมีขนาดใกล้เคียงกับโลมาปากขวด แต่มีจมูกที่ยาวกว่าเล็กน้อย วาฬมีลักษณะเด่น คือ กระดูกหนาบริเวณช่องจมูก ฟันผุที่ด้านหลังจมูก และกรามบนที่กว้าง ซึ่งมักพบในวาฬสายพันธุ์อายุน้อยที่มีเสียงสะท้อน รวมถึงสัตว์สมัยใหม่ ความคล้ายคลึงกันบ่งบอกว่าC. maceiอาจใช้ลักษณะเหล่านี้เพื่อสร้างเสียง Philip Gingerich นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยมิชิแกนใน Ann Arbor กล่าว “คงเป็นการยากที่จะตีความข้อสังเกตเหล่านี้ในทางอื่น”
โชคไม่ดีที่กระดูกหูของ C. maceiฟื้นคืนมาได้ไม่มากนัก John Gatesy นักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ริเวอร์ไซด์ กล่าว “โครงสร้างที่เก็บรักษาไว้ในตัวอย่างที่ตรวจสอบที่นี่ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการสร้างเสียงและไม่ได้ยินเสียงสะท้อนที่กลับมาหาวาฬ”
Geisler หวังที่จะวิเคราะห์สายพันธุ์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับC. macei อย่างใกล้ชิดเพื่อ ให้เห็นภาพรวมที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้นของวิวัฒนาการของ echolocation “ชั้นตะกอนรอบๆ บริเวณชาร์ลสตันนั้นอุดมไปด้วยฟอสซิลวาฬ และยังมีอีกมากมายที่เราต้องอธิบาย” เขากล่าวเสริม
เนื่องจากการเก็บรักษาที่ดีเยี่ยม กะโหลกศีรษะของ C. macei จึงเป็นหลักฐานที่แน่ชัดว่าการหาตำแหน่งทางเสียงสะท้อนเบื้องต้นเกิดขึ้นอย่างน้อย 28 ล้านปีก่อน การวิเคราะห์เมื่อคุณลักษณะบางอย่างที่จำเป็นสำหรับการหาตำแหน่งทางเสียงสะท้อนอาจมีวิวัฒนาการในสปีชีส์ที่อาศัยอยู่ก่อนและหลังC. maceiทีมงานประเมินว่าการหาตำแหน่งทางเสียงสะท้อนอาจย้อนหลังไปถึง 30 ล้านถึง 34 ล้านปีก่อน ช่วงนี้ยังเป็นช่วง ที่บรรพบุรุษของ C. maceiซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเชื้อสายที่สูญพันธุ์ไปแล้ว แยกออกจากบรรพบุรุษของวาฬมีฟัน โลมา และปลาโลมาที่มีชีวิต
Geisler เสริมว่าฟอสซิลของวาฬยังสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางกายวิภาคที่อาจอนุญาตให้ echolocation พัฒนาในสายพันธุ์อื่นเช่นค้างคาว นั่นเป็นเพราะว่าค้างคาวบางตัวที่ปล่อยโซนาร์ผ่านทางจมูกของพวกมันนั้นมีจมูกที่คว่ำคล้ายกับวาฬที่มีฟัน “บันทึกฟอสซิลไม่มีคำตอบทั้งหมด แต่มันเริ่มแสดงให้เห็นว่าคุณลักษณะที่ซับซ้อน เช่น การระบุตำแหน่งทางเสียงสะท้อนนั้นค่อยๆ พัฒนาขึ้นทีละนิดเมื่อเวลาผ่านไป” เขากล่าว
Credit : johnnyguitar.net ruisoares.org pumahawk.net simforth.com kairawan.com chcemyprawdy.org artclassandawineglass.com edtreatmentguide.net laweducation.info openbartheatricals.org
