นายกรัฐมนตรี Jacinda Ardern ได้ทำในสิ่งที่จำเป็นเพื่อจำกัดการแพร่กระจายของ COVID-19 ในนิวซีแลนด์และแปซิฟิก ผู้ป่วยรายใหม่ 2 รายได้รับการยืนยันในวันนี้ เพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนการจำกัดพรมแดนใหม่จะมีผลบังคับใช้ ตั้งแต่เที่ยงคืนวันนี้เป็นต้นไป จะไม่มีใคร (รวมถึงผู้อยู่อาศัย) เข้าประเทศนิวซีแลนด์ได้โดยไม่ ต้อง กักตัวเป็นเวลา 14 วันก่อน ผู้ที่เดินทางมาจากหมู่เกาะแปซิฟิกเป็นข้อยกเว้นเดียวสำหรับกฎใหม่นี้
คดีใหม่ทำให้ยอดรวมในนิวซีแลนด์เพิ่มเป็นแปด พวกเขาล้วนเป็นคน
ที่เดินทางมาจากต่างประเทศ เช่น อิหร่าน อิตาลี เดนมาร์ก สหรัฐอเมริกา และออสเตรเลีย หรือสมาชิกในครอบครัวที่พวกเขาติดต่อใกล้ชิดกันอย่างกว้างขวาง เราควรคาดว่าจะพบผู้ป่วยเพิ่มขึ้นในวันและสัปดาห์ข้างหน้า
แอชลีย์ บลูมฟิลด์ ผู้อำนวยการด้านสุขภาพกล่าวว่ากรณีล่าสุดเป็นการตอกย้ำข้อจำกัดพรมแดนใหม่
การลดการเดินทางของผู้คน [ที่มี COVID-19] เข้ามาในนิวซีแลนด์ และสร้างความมั่นใจว่าผู้ที่มาถึงจะต้องแยกตัวเองทันทีเป็นเครื่องมือแนวหน้าที่จำเป็นในการตอบสนองของเราและในการป้องกันการระบาดในวงกว้างในนิวซีแลนด์
ฉันคาดว่าจะใช้เวลาเป็นเดือนหรือเป็นปี แทนที่จะเป็นสัปดาห์ ก่อนที่โรคระบาดจะควบคุมได้ เนื่องจากบางประเทศไม่ตอบสนองอย่างรวดเร็วเพียงพอ มาตรการใหม่ของนิวซีแลนด์จะส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยว แต่จำเป็นต้องควบคุม COVID-19 ให้อยู่ภายใต้การควบคุม
ฉันใช้การเปรียบเทียบไฟเพื่ออธิบายว่าการระบาดของ COVID-10 แพร่กระจายไปทั่วโลกอย่างไร ประเทศที่มีการแพร่กระจายของไวรัสในชุมชน – รายชื่อนี้เติบโตขึ้นในแต่ละวัน – ต่างก็เป็นไฟที่ลุกโชน ใครก็ตามที่ออกจากประเทศเหล่านี้คือผู้ที่มีศักยภาพที่สามารถจุดไฟที่อื่นได้
จนถึงตอนนี้ นิวซีแลนด์ทำได้ดีมากในการจับถ่านที่ลุกไหม้และกำจัดพวกมันออกไป นี่คือบทบาทของการติดตามผู้สัมผัสและการแยกตัวเอง แต่ระยะฟักตัวเฉลี่ยของไวรัสจะอยู่ที่ประมาณ 5-6 วัน โดยคนส่วนใหญ่จะแสดงอาการภายใน 11 วัน และคาดว่าจะมีผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้น Ardern ได้เห็นจำนวนไฟที่เพิ่มขึ้นในต่างประเทศ เธอได้ฟังผู้เชี่ยวชาญบอกเธอว่าในไม่ช้าจะมีถ่านที่คุอยู่มากมายเกินกว่า
จะจับได้และเธอได้เรียกร้องให้ติดตั้งแนวป้องกันถัดไป แนวกันไฟ
นี่เป็นการดำเนินการที่ถูกต้องและดำเนินตามแนวทางของซามัวซึ่งออกมาตรการจำกัดการเดินทางทันทีหลังจากเกิดไวรัส เพื่อนบ้านในมหาสมุทรแปซิฟิกของเราไม่มีทรัพยากรเท่ากับที่นิวซีแลนด์ต้องดำเนินการติดตามผู้สัมผัสหรือรักษาผู้ป่วยหนัก
เป็นเวลาเพียงไม่กี่เดือนที่ซามัวประสบกับการระบาดของโรคหัด อย่างกว้างขวางและร้ายแรง ซึ่งน่าจะเริ่มขึ้นเมื่อมีผู้เพาะเชื้อไวรัสโรคหัดเดินทางจากนิวซีแลนด์ไปยังซามัว
หลายคนประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของมาตรการ นอกจากข้อจำกัดในการผ่านสนามบินแล้วเรือสำราญยังถูกห้ามเข้ามายังนิวซีแลนด์จนกว่าจะถึงสิ้นเดือนมิถุนายนเป็นอย่างน้อย ดังที่อาร์เดิร์นกล่าวว่าข้อจำกัดนี้เป็นหนึ่งในข้อจำกัดที่เข้มงวดที่สุดในโลก
COVID-19 เป็นโรคร้ายแรง จากการระบาดในจีนเราทราบดีว่าประมาณ1 ใน 5 คนจะต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ประมาณ 1 ใน 20 คนจะต้องเข้ารับการดูแลผู้ป่วยหนัก และ 1 ใน 100 คนจะต้องใช้เครื่องช่วยหายใจเพื่อช่วยหายใจ
ความจริงก็คือเกือบทุกคนในนิวซีแลนด์มีความไวต่อการติดเชื้อไวรัส แม้ว่าพวกเราหลายคนจะประสบกับ COVID-19 ในระดับเล็กน้อยถึงปานกลางเท่านั้น หากไวรัสแพร่ระบาดในนิวซีแลนด์เช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ เราจะไม่มีโรงพยาบาลและเตียงผู้ป่วยหนักหรือเครื่องช่วยหายใจเพียงพอสำหรับดูแลผู้ที่ต้องการ .
ขึ้นอยู่กับ อายุของบุคคลและปัญหา สุขภาพพื้นฐานเราอาจพบผู้เสียชีวิตเพียง 4 คนจากผู้ติดเชื้อทุกๆ 1,000 คนที่มีอายุต่ำกว่า 50 ปี แต่มากถึง 7 คนในทุกๆ 50 คนหากอายุมากกว่า 80 ปี ผู้ที่เป็นเบาหวานและความดันโลหิตสูงก็มีแนวโน้มที่จะติดเชื้อรุนแรงได้เช่น กัน
จีนสร้างโรงพยาบาลใหม่ในเวลาไม่กี่วันและหลายสัปดาห์เพื่อดูแลผู้ป่วย ในนิวซีแลนด์ เรากำลังจะเข้าสู่ฤดูหนาวซึ่งเป็นฤดูกาลที่พลุกพล่านที่สุดของปีสำหรับโรงพยาบาล
หาก COVID-19 เกิดขึ้นที่นี่ ในไม่ช้าเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ของเราอาจพบว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งที่น่ากลัวที่จะต้องตัดสินใจ ว่าใครจะเป็นเตียงหรือเครื่องช่วยหายใจ เนื่องจากตอนนี้พวกเขากำลังพิจารณาในอิตาลี
โอกาสที่ดีที่สุดของนิวซีแลนด์ในการผ่านวิกฤตโลกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนนี้คือการลดโอกาสที่ไวรัสจะก่อตัวที่นี่ เนื่องจากเรายังคงอ่อนแอต่อไวรัส เราอาจจำเป็นต้องรอให้การระบาดใหญ่หมดไปหรือจนกว่าจะมีการพัฒนาวัคซีนก่อนที่ชีวิตจะกลับสู่ปกติ
หลังจากไฟป่าทำลายล้างในฤดูร้อน รัฐบาลรัฐนิวเซาท์เวลส์ได้ประกาศแผนการทิ้งเหยื่อพิษจำนวน 1 ล้านตัว ในอากาศ ในพื้นที่เสี่ยงที่สุดของรัฐในปีหน้า แผนดังกล่าวมีเป้าหมายเพื่อปกป้องสัตว์พื้นเมืองที่ยังมีชีวิตรอดจากสุนัขจิ้งจอก แมวดุร้าย และสุนัขป่า
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีการใช้เหยื่อล่อทางอากาศใน NSW เมื่อเร็วๆ นี้ เมื่อฤดูไฟป่าเริ่มขึ้นในเดือนกันยายนปีที่แล้ว โครงการเหยื่อล่อทางอากาศที่จัดขึ้นปีละ 2 ครั้งของรัฐบาลได้กระจายเหยื่อไปเกือบ 8 ล้านเฮกตาร์เฉพาะในภาคตะวันตก โดยจ่ายเหยื่อทางอากาศ 43,442 ตัว และเหยื่อวางบนดิน 115,162 ตัวทั่วภูมิภาคที่แห้งแล้ง
